Οι Τούρκοι τα έλεγαν ισαάτ ταπουρού, οι Έλληνες τα έλεγαν ειρωνικά εσιέκ Ταπουρού (γαϊδουρινά τάγματα). Στα τάγματα αυτά κατατάσσονταν μονάχα χριστιανοί Έλληνες, γιατί οι Αρμένιοι εξοντώθηκαν τον Ιούνιο του 1915. Δουλειά αδιάκοπη, από τα ξημερώματα μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Φαγητό ελάχιστο. Ψωμί μπομπότα μία φέτα. Διαμονή γαϊδουρινή, μέσα σ’ ένα μικρό αχούρι πλάγιαζαν 10, 20 και 30 άντρες κατάκοποι, νηστικοί, γυμνοί και ξυπόλητοι. Πείνα αφάνταστη, γύμνια, ψείρες, ξυλοδαρμοί και θάνατοι το μενού κάθε μέρας. Λένε πως κάποια μέρα ψόφησε ένα βόδι της δουλειάς των Εργατικών ταγμάτων κι ο Τούρκος λοχαγός επιστάτης λυπήθηκε τόσο πολύ το βόδι ώστε μια μέρα παρουσία όλων των σκλάβων εργατών είπε: «Έπρεπε να μου ψοφήσουν 100 Γκιαούρηδες στρατιώτες παρά αυτό το βόδι». Ώστε για τους αξιωματικούς της Τουρκίας, έχασε κάθε έννοια η λέξη άνθρωπος. Τα στρατόπεδα αιχμαλώτων του Χίτλερ φρίττουν μπροστά στα εργατικά τάγματα των Τούρκων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου