17/10/2013
.
.
.
322 π.Χ.— (βλ. & 12/10) Η σημερινή, φέρεται ως πιθανή ημερομηνία θανάτου,του ρήτορος Δημοσθένους. Γεννήθηκε στην Παιανία το 384. Χαρακτηριστικό τού μεγάλου Αθηναίου ρήτορος και πολιτικού, η ισχυρή του θέλησις, χάρη στην οποία ξεπέρασε προβλήματα βραδυγλωσσίας και αρθρώσεως, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί στον μεγαλύτερο ρήτορα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ίσως και όλων των εποχών. Εναντιώθηκε στην επεκτατική πολιτική του Φιλίππου, με τους λόγους του που είναι γνωστοί ως «Φιλιππικοί», επιδρώντας καταλητικώς στην εξωτερική πολιτική των Αθηνών. Υπήρξε εκ των πρωτοστατών της Αντιμακεδονικής πτέρυγος, και ουδέποτε απέκρυψε την «αντίθεσή» του. Στην Αθήνα, το 324 π.Χ., η αντιμακεδονική πολιτική πτέρυγα ήταν πανίσχυρη, παρά την στρατιωτική παντοδυναμία των Μακεδόνων. Την περίοδο εκείνη, ο Δημοσθένης, ενεπλάκη σε οικονομικό σκάνδαλο με αφορμή την άφιξι στην Αθήνα του Αρπάλου, διαχειριστού και καταχραστού για δεύτερη φορά, του βασιλικού θησαυροφυλακίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρ’ότι ο Αλέξανδρος είχε δεχθεί την μετάνοιά του την πρώτη φορά, επαναδιορίζοντάς τον οικονομικό διαχειριστή. Το περιστατικό αυτό δείχνει τον πλήρη εκμαυλισμό και την σήψη που είχε επέλθει στην Αθηναϊκή δημοκρατία την εποχή εκείνη. Ο Δημοσθένης διωκόμενος από τον Αντίπατρο, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια της Αθήνας να επαναστατήσει και να αποκτήσει την ανεξαρτησία της έναντι των μακεδόνων, αυτοκτόνησε. Έχουν διασωθεί 27 δημόσιοι και 31 ιδιωτικοί λόγοι του Δημοσθένους. Επίσης 6 επιστολές και 1 βιβλίο που περιέχει 24 προοίμια λόγων. Ως γνήσιοι –εκ των λόγων του – θεωρούνται μόνο 34 ή 37.
.
.
.17 Ὀκτωβρίου
.322 π.Χ.— (βλ. & 12/10) Η σημερινή, φέρεται ως πιθανή ημερομηνία θανάτου,του ρήτορος Δημοσθένους. Γεννήθηκε στην Παιανία το 384. Χαρακτηριστικό τού μεγάλου Αθηναίου ρήτορος και πολιτικού, η ισχυρή του θέλησις, χάρη στην οποία ξεπέρασε προβλήματα βραδυγλωσσίας και αρθρώσεως, με αποτέλεσμα να εξελιχθεί στον μεγαλύτερο ρήτορα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, ίσως και όλων των εποχών. Εναντιώθηκε στην επεκτατική πολιτική του Φιλίππου, με τους λόγους του που είναι γνωστοί ως «Φιλιππικοί», επιδρώντας καταλητικώς στην εξωτερική πολιτική των Αθηνών. Υπήρξε εκ των πρωτοστατών της Αντιμακεδονικής πτέρυγος, και ουδέποτε απέκρυψε την «αντίθεσή» του. Στην Αθήνα, το 324 π.Χ., η αντιμακεδονική πολιτική πτέρυγα ήταν πανίσχυρη, παρά την στρατιωτική παντοδυναμία των Μακεδόνων. Την περίοδο εκείνη, ο Δημοσθένης, ενεπλάκη σε οικονομικό σκάνδαλο με αφορμή την άφιξι στην Αθήνα του Αρπάλου, διαχειριστού και καταχραστού για δεύτερη φορά, του βασιλικού θησαυροφυλακίου του Μεγάλου Αλεξάνδρου, παρ’ότι ο Αλέξανδρος είχε δεχθεί την μετάνοιά του την πρώτη φορά, επαναδιορίζοντάς τον οικονομικό διαχειριστή. Το περιστατικό αυτό δείχνει τον πλήρη εκμαυλισμό και την σήψη που είχε επέλθει στην Αθηναϊκή δημοκρατία την εποχή εκείνη. Ο Δημοσθένης διωκόμενος από τον Αντίπατρο, μετά την αποτυχημένη προσπάθεια της Αθήνας να επαναστατήσει και να αποκτήσει την ανεξαρτησία της έναντι των μακεδόνων, αυτοκτόνησε. Έχουν διασωθεί 27 δημόσιοι και 31 ιδιωτικοί λόγοι του Δημοσθένους. Επίσης 6 επιστολές και 1 βιβλίο που περιέχει 24 προοίμια λόγων. Ως γνήσιοι –εκ των λόγων του – θεωρούνται μόνο 34 ή 37.
