Της καλομάνας το παιδί το πρώτο είναι κορίτσι..............................

“'Όταν γίνεις Μάνα τότε θα με καταλάβεις.................”,η περίφημη φράση της Μάνας μου,που μέσα στην αγωνία της για την δική μας φροντίδα και στα δεκάδες,χιλιάδες δικά μου ερωτήματα,ήταν η φράση που πάντα ξεστόμιζε.Πρωτότοκη εγώ στην οικογένειά μας,προσπαθούσα πάντα να καταλάβω πως κατάφερνε η Μανούλα μου να κάνει τόσα πράγματα μαζί.

Ακούραστη πάντα με λόγο,κίνηση,σταθερότητα,διαίσθηση,υπομονή,χαμόγελο,δάκρυ,κατανόηση......................πολλές πλευρές της υπαρξής της που μου κόβανε την ανάσα.Μου πήρε χρόνια να καταλάβω την ήρεμη δύναμη που κουβαλούσε μέσα της,μια αξίωση δοσμένη απ'την φύση της,ένα παράσημο ζωής που το είχε απο την στιγμή που γεννήθηκε.Ένα παράσημο που όσο περνούσαν τα χρόνια το τράνωνε και το'κανε γιγάντιο να φαντάζει σχεδόν ακατόρθωτο στα δικά μου μάτια.Με έφερε κόρη στην ζωή και μου'λεγε “της καλομάνας το παιδί το πρώτο είναι κορίτσι”.Έγινα γυναίκα ,είμαι Μάνα και βλέπω στον εαυτό μου,όσο περνούν τα χρόνια, πολύ απλά όλα τα δικά της να'χουν περάσει στο είναι μου.Έγινα γυναίκα και κατάλαβα τον σκοπό της φύσης μου,τον σκοπό της υπαρξής μου.Νιώθω τη μέγιστη όλων χαρά για το πως αυτή η κρυφή δύναμη που κι εγώ φέρω,μπορεί να δώσει ισορροπία στο σύμπαν όλο.Χάρισμα απο την φύση κουβαλά η γυναίκα , πάντα πιο κοντά στην ζωή με όλα τα καλούδια της προσφοράς και της φροντίδας.

Όλα τόσο εύκολα στην φύση της ,με χαρά να αφήνει τα δάκρυά της να κυλούν είτε απο χαρά,είτε απο λύπη.....................πολλές φορές και χωρίς λόγο.Δεν χρειάζεται να έχεις λόγο γυναίκα,δώσε όλο σου το είναι στο σύντομο πέρασμα απο την ζωή που κάνεις.Υπάρχει λόγος σοβαρός για να συνεχίσει η φύση να λειτουργεί με την βοήθεια της γυναίκας ,που θηλυκότητα φέρουν και οι δυό...............................

Αστερίου Καβάζη Κατερίνα

Δασκάλα Ελληνικού παραδοσιακού χορού

Η λαγάνα της Καθαράς Δευτέρας!

    Σήμερα, Καθαρά Δευτέρα, είναι η αρχή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, μιας περιόδου νηστείας που ετοιμαζόμαστε για τη Λαμπρή και διαρκεί περίπου σαράντα ημέρες. Με τη μέρα αυτή συνδέονται πολλά έθιμα και συνήθειες χρόνων. Μία από αυτές είναι και η κατανάλωση λαγάνας, ενός ειδικού τύπου ψωμιού.
     Η λαγάνα είναι ένα πλατύ και λεπτό ψωμί με μπόλικη κόρα, όπως πωλείται σήμερα στους φούρνους. Όμως στην πραγματικότητα, η λαγάνα ήταν το ψωμί που δεν έχει μέσα του καθόλου προζύμι, δηλαδή άζυμος άρτος. Τέτοιο ψωμί -άζυμο- αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη ως το ψωμί που έφαγαν οι Ισραηλήτες τη νύχτα πριν την Έξοδο από την Αίγυπτο. Σε ανάμνηση αυτού, οι Ισραηλήτες έτρωγαν άζυμο ψωμί για όλες τις μέρες του εβραϊκού Πάσχα, όπως όριζε ο Μωσαϊκός νόμος. Άλλη αναφορά είναι αυτή που βρίσκουμε στην ιστορία του Λωτ, και τα άζυμα με τα οποία περιποιήθηκε τους καλεσμένους του, πράγμα που μοιάζει παράξενο για κάποιον που ζούσε σε μια αμαρτωλή κοινωνία.